Dag 42 Koh Lanta - Dag 44 Trang

Dag 42 Koh Lanta

Na een klein ontbijt en een kop koffie bij Hutyee, hebben we de scooter gepakt voor een tweede poging. Strandspullen mee, helm op en gaan. Het was echt heel gaaf om te doen. Veel hoge heuvels op en af, met scherpe bochten naar links en naar rechts. We zijn eerst naar Old Town gereden om wat te eten. We aten bij een restaurantje op een grote steiger boven de zee. En sinds tijden hadden we weer curry! Heerlijk die Thaise curry's, maar niet in alle delen van Thailand even goed verkrijgbaar. We hebben winkeltjes bekeken maar niks gekocht. Daarna zijn we verder gaan rijden langs de stranden. Bij twee strandjes zijn we afgestapt en hebben we heerlijk genoten van zon, zee en strand. Om vervolgens weer verder te rijden en te genieten van de frisse wind. Het was echt een heerlijk relaxt middagje. Gewoon ons eigen gang gaan en niet moeilijk hoeven doen met het afdingen bij het openbaar vervoer.
Uit gemak hebben we die avond weer in dezelfde straat, vlakbij de bungalow gegeten. Maar op de terugweg gebeurde het. Niets vermoedend liepen we terug naar onze bungalow. We liepen een klein verhard paadje op, en net voordat we een zandweggetje insloegen, zag ik hem. Een kakkerlak! Was mijn eerste reactie. Maar er klopte iets niet, de bewegingen die het kleine zwarte beest op de grond maakte waren... anders. We bogen ons een stukje naar voren om het van iets dichterbij te kunnen aanschouwen. Het omhoog gekrulde zwarte staartje met een angel aan het uiteinde stond fier overeind en deed ons onmiddelijk beseffen met welk dier we oog in oog stonden. Het is een schorpioen, zei Justin. En hij had gelijk. Het was gelukkig maar een kleintje, maar hij had allemaal stekels over zijn hele lijf. Nog nooit hadden we zoiets eerder gezien. We hadden van tevoren al wel gelezen over de vele schorpioenen in Thailand. Maar los van de schorpioenen die in Bangkok op Khao San Road op een stokje worden verkocht (om op te eten), hadden we er geen gezien. De rest van de weg waren we toch meer op onze hoede.
Voor de volgende dag boekten we een Four Islands tour.



Dag 43 Koh Lanta

's Ochtends werden we opgehaald voor de Four Islands tour. We reden naar de pier en stapten samen met nog veertien mensen op een houten longtailboot. Met een vaart gingen we de zee op, wind door de haren en koude spetters water in het gezicht. De eerste stop was bij een enorme rots die vanuit het niets uit de zee leek op te doemen. Aan de rots hingen duizenden vleermuizen. Allemaal ondersteboven met hun vleugels om zich heen geslagen. Het was een bliksem bezoek want we werden na enkele minuten alweer richting de volgende bestemming gebracht.
De boot werd stopgezet bij een aantal rotsen. Snorkels op, flippers aan en we sprongen het water in. Tientallen, wat zeg ik, honderden vissen zwommen om ons heen. In de meest bijzondere kleuren, vormen en maten. Wat een heerlijk gevoel, alsof je gewichtloos door het water heen dobbert en alle vissen om je heen lijken te zweven. Voldaan gingen we weer de boot op. Door naar het volgende eiland waar we door donkere grotten heen zwommen. Vanuit het daglicht zwommen we in een grote groep zo de duisternis van de enorm hoge rotsen binnen. In de grot zagen we geen hand voor ogen. Af en toe voelde je een hand of voet van de mensen die om je heen zwommen, dan wist je in elk geval zeker dat je nog goed zwom. We volgden het kleine lichtje van de zaklamp van de gids, totdat we weer licht zagen. Aan het einde van de tunnel kwamen we uit op een klein strandje te midden van de hoge rotspartijen. Er stonden wat bomen en er vlogen wat vogels, echt zo'n paradijselijke plek zoals je deze normaliter alleen in films ziet. Het was jammer dat we deze plek met zo'n honderd gillende Thaien moesten delen, maar gelukkig gingen deze groepen snel weer weg. Ook wij zwommen na een tijdje terug en hebben toen met de boot nog een aantal strandjes aangedaan. We hebben geluncht en we hebben heerlijk gesnorkeld. We lagen met z'n tweeën vrijwel de hele tijd in het water, vissen kijken. Dat was nou eenmaal ons doel geweest van deze trip.
Pas toen we terug in de bungalow kwamen zagen we dat onze rug en billen weer enorm rood waren. Precies de delen die bij het snorkelen boven het water oppervlak uitstaken. Dus na het avondeten, het zien van een tweede schorpioen en het boeken van de busreis voor de volgende dag, gingen we voor de zoveelste keer dik in de aftersun en vielen we met pijn, maar voldaan in slaap.



Dag 44 Trang

Om een uur of 11 werden we bij de vrolijke zakenman Hutyee opgehaald en reden we naar Trang. Vanaf het busstation van Trang, werden we met de songtaew naar ons hotel gebracht. De man week zelfs van zijn route af om ons voor de deur af te zetten. Zo lief, we hoefden er zelfs niks extra's voor te betalen. Het hotel was simpel maar van alle gemakken voorzien. Prima om twee nachtjes te verblijven.
Voor de zoveelste keer moesten we op zoek naar eten. Alleen heel Trang leek gesloten te zijn in de middaguren. Totdat we tafeltjes zagen staan in een printshop. Boven de tafeltjes hingen afbeeldingen van de gerechten, dat was wel zo handig want deze man sprak haast geen Engels. We stapten naar binnen en namen plaats. De man leek hij een beetje zenuwachtig te worden van onze aanwezigheid, vooral Justin vond hij spannend. Het is natuurlijk ook een grote witte man, ondanks zijn zongebruinde huidje. Daar zaten we, tussen alle printers en pakken printpapier in. Het eten dat we kregen zag er heerlijk uit, dat verwacht je toch niet in zo'n zaak. En het wás lekker, maar heet! Echt-niet-nor-maal! De tranen sprongen in onze ogen en het zweet droop van onze gezichten. Dapper aten we door. We dronken water, aten komkommer en rijst, maar niets leek te helpen tegen de pijn in onze monden. Ondanks de pijn heeft Justin zijn hele bord leeg gegeten, bij mij lukte dat gewoon weg niet. Na een half uur stonden we weer buiten, nog steeds met brandende monden, maar gelukkig wel met een volle maag.
Vlakbij ons hotel hadden we een kapper gezien. Ik ging naar de hotelkamer, en Justin stapte de kapsalon binnen. Echt gelukkig was hij niet met het eindresultaat, het was een beetje scheef geschoren. De man had zelfs nog bij zijn vrienden staan pochen met zijn westerse klant van die dag. Bij wie hij, volgens zijn vrienden, een fantastisch kapsel had aangemeten. Maar ach, vanaf dat moment hadden we er een nieuwe vriend bij. Want elke keer als we langs liepen, zei hij even gedag. Zoiezo zeiden veel mensen in Trang gedag. Het was echt een hele andere sfeer dan in de andere steden waar we geweest waren. Veel gemoedelijker, misschien wat dorpser. In ieder geval een stad die niet gewend was aan massatoerisme. Ook op de avondmarkt was dit goed te merken. We waren de enige toeristen die er rondliepen. Helaas was ook het eten daar naar, want met gegrilde inktvissen, gedroogde kwallen en geroerbakt orgaanvlees maak je ons echt niet blij. We hebben bij een restaurantje vlakbij ons hotel wat gegeten.