Dag 30 Chiang Mai - Dag 32 Udon Thani

Dag 30 Chiang Mai

Eigenlijk had er bij de titel Udon Thani moeten staan, maar helaas liep het niet allemaal zoals gepland. Om acht uur 's ochtends vertrok onze bus vanuit Pai richting Chiang Mai. Na een rit van drie uur kwamen we aan bij het vliegveld. Er gaan twee vliegtuigen per dag vanuit Chiang Mai naar Udon Thani, één heel vroeg in de ochtend en de ander in de middag. De ochtend vlucht hadden we gemist, dus we vroegen om kaartjes voor de middagvlucht. Alleen deze bleken echt bizar duur te zijn, veel duurder dan op internet stond. Airport taxes, zei de vrouw vriendelijk. De vlucht van de volgende morgen bleek echt de helft van het geld te kosten, dus kochten we twee tickets voor deze vlucht. Daar stonden we dan met onze backpacks en zware rugzakken, in een stad die we achtergelaten dachten te hebben. Een shoppingmall bleek de oplossing. Naast het vliegveld is er een enorm winkelcentrum. Het is even een kwartiertje lopen, maar zodra je de airconditioned lucht binnen stapt, ben je blij dat je de moeite genomen hebt. Bij de bali stond echter dat we nergens in het winkelcentrum onze tassen achter mochten laten. Dus ik ben bij de Starbucks gaan zitten en Justin is met de tassen naar het vliegveld gelopen waar we ze wel kwijt zouden kunnen. We hadden al onze hotelbenodigdheden in de kleine rugzakken gedaan, zodat we de backpacks een nachtje op het vliegveld zouden kunnen laten. Alleen na een half uur kwam hij weer met twee tassen terug lopen. Wat er precies aan de hand was weet ik niet, maar hij was moe, had het warm en ik had medelijden. Dus snel weer een bak koffie besteld en dan maar één voor één de mall door.
Omdat we niet samen konden winkelen, waren we er beide al snel klaar mee. Dus zonder buit hebben we een taxi gezocht en lieten we ons naar het goedkope hotel brengen waar we de nacht na de jungle tocht ook hadden geslapen. Ze hadden plek, en we zijn na het eten snel in slaap gevallen. De wekker stond voor de volgende morgen alweer om half 5.



Dag 31 Udon Thani

Het was zo vroeg! Maar gelukkig hoorden we de motors van auto's en tuk tuks zachtjes brommen, dus wisten we dat een rit naar het vliegveld geen probleem zou worden. De tuk tuks chauffeur die ons bracht zette ons netjes af bij de domestic departures hal. We checkten in en aten een ontbijtje bij de Starbucks, de enige zaak die open was op dit vroege tijdstip. We liepen door naar de gate en een half uur later zaten we in een propellor vliegtuigje van Bangkok Airways waar zo'n vijftig man in hadden gekunt, maar die nog niet eens voor de helft gevuld was. We kregen plaatsen op de eerste rij bij de nooduitgang, zodat we extra beenruimte hadden. En ook al duurde de vlucht nog geen anderhalf uur, die extra beenruimte was toch wel erg lekker. Zodra we in de lucht waren, kregen we ons ontbijt. Als we dat eerder hadden geweten hadden we misschien ons veel te dure Starbucks ontbijt niet genomen. Maar ja, wie verwacht nou dat je bij zo'n korte vlucht er ontbijt bij krijgt. Bij de meeste Nederlandse maatschappijen kan je voor een drie uur durende vlucht je kop koffie en saucijzenbroodje echt zelf betalen. Wat een service.

Na de korte vlucht landen we in Udon Thani. Udon Thani ligt in het noordoosten van Thailand, in de Isaan. Minder dan tien procent van de buitenlandse toeristen die naar Thailand komen, brengen een bezoekje aan dit deel van het land. Het zou daarom een beter beeld geven van het 'echte' Thailand. Nou, dat echte Thailand wilden wij dan ook wel eens zien. We werden met de tuk tuk naar ons hotel gereden, onderweg zagen we mensen druk bezig met de versieringen van Chinees nieuwjaar. Ze waren aan het inpakken, dachten wij. Maar hier kom ik morgen nog op terug. We werden bij ons hotel afgezet en kregen een kamer toegewezen. We liepen de kamer in en zodra we de deur achter ons sloten, hoorden we opeens een gek geluid. Wat is dit? Als echte Nederlanders hadden wij dit geluid maar al te goed moeten herkennen, het was regen. Het kwam met bakken uit de hemel zetten. Was dit het echte Thailand? Na een half uurtje hield het op en zijn we naar het om de hoek liggende shoppingmall gelopen, uit angst voor nog zo'n plens bui. We zijn hier echt een aantal uren zoet geweest. Eerst hebben we de vele winkels bekeken, winkel in en winkel uit. Vervolgens zijn we een kijkje gaan nemen bij de bioscoop (maar er draaide helaas niks leuks) en bij de ijsbaan die zich op de bovenste verdieping van het gebouw bevond.
Een verdieping lager waren allemaal restaurants, waarvan het merendeel all you can eat was. Alles eten wat je hartje begeert, daar houden wij wel van. We moesten kiezen tussen de vele Japans en Koreaans georiënteerde restaurants, en kozen uiteindelijk de drukste uit. We gingen naast elkaar zitten aan een lange lopende band, waarop allerlei eten stond. Doordat de band steeds door blijft lopen, komt al het eten langs en kan je de gerechten van jouw keuze zo van de band af pakken. Maar deze moet je dan wel nog zelf gaan bereiden. In de tafel voor je zit dan je eigen kokende bouillon vat. Hierin leg je al je vlees en groenten, en zodra het klaar is vis je dit met een netje eruit. Zo simpel is dat. En zo smaakte het ook, heel simpel. Want eigenlijk eet je gewoon gekookte vlees en groenten met een vleugje bouillon. Niets meer, niets minder. Dat was wel een kleine tegenvaller, wij hadden echt een geweldige smaak explosie verwacht zoals je juist in de Thaise keuken vaak proeft. Dus dat de Thaien bij deze zaak met saai eten gingen zitten, snapte wij niet helemaal. Misschien juist omdat het voor hen iets heel anders is, iets exotisch. Helaas werden wij er niet echt warm van, en hadden we spijt dat we niet voor de Koreaanse keuken hadden gekozen.

In de avond zijn we over de avondmarkt gaan struinen. Overal zijn kraampjes met eten, Aziatische kleding, hondjes in kooitjes, telefoon accesoires en Aziatische make up. En vooral de make up en huidverzorging was bijzonder. Echt in elk product zit whitening. Want hoewel wij doorgaans graag wat bruiner zouden willen zijn, willen de Aziaten een wit porceleinen huidje. Merken als Nivea en Dove, die wij ook kennen, brengen hier in Azië andere producten uit, producten vol met wit makende ingrediënten. Zelfs de deodorant is hier met whitening, wauw. Ik heb me echt nooit druk gemaakt over de kleur van mijn oksels...
Na de avondmarkt zijn we weer terug gegaan naar het hotel.



Dag 32 Udon Thani

We werden de eerste ochtend in Udon Thani wakker met een luid geknal. Buiten hoorden we harde knallen, die als maar door bleven ratelen. "Dat is vuurwerk." riep Justin gelijk. Vuurwerk? Ik pakte gelijk mijn telefoon erbij (lang leven wi-fi) en googelde Chinees nieuwjaar Udon Thani. En ja hoor. De Thaien waren de dag ervoor niet aan het inpakken, maar zij waren alle versieringen aan het uitpakken. Het Chineze nieuwjaar, het jaar van de ram, begon vandaag. Chinees nieuwjaar wordt groot gevierd in Thailand door de grote groep Chinezen die een belangrijke plaats innemen binnen de Thaise bevolking. Naast 'ons' nieuwjaar en het Chineze nieuwjaar, vieren de Thaien ook een eigen nieuwjaars feest. Er wordt hier dus drie keer per jaar gevierd dat er een nieuw jaar is aangebroken. Wel allemaal met hun eigen jaartelling, want als ik me niet vergis zijn de Chinezen ergens in de 4500, de Thaien in de 2500 en lopen wij met 2015 aardig achter.

We hebben ons snel aangekleed en zijn naar buiten gesnelt. Helaas bleek al snel dat ze nog aan het opbouwen waren en het feest pas later zou gaan beginnen. We hebben aan een aantal mensen gevraagd hoelaat het feest ging beginnen. Maar de Engelse taal wordt haast niet gesproken in dit deel van Thailand. Dus met wat handen en voeten werk kregen we heel wat verschillende tijden te horen. Één man zei echter heel stellig dat het om 6 uur zou gaan beginnen, dus hebben we dat als uitgangspunt genomen.
We zijn tussendoor door de hele stad gelopen. We hebben parken gezien, tempels, enorme badeenden die in een vijver dreven en nog veel meer. Daarna zijn we snel nog even naar het hotel gegaan om ons op te frissen.
Toen we, opgedoft en wel, om 6 uur aankwamen, was een deel van de straat al rood. En we begrepen helaas maar al te goed wat dat betekende, het vuurwerk was afgegaan en wij hadden het aftellen gemist. Dikke dikke pech. Als troost hebben we maar naar eten gezocht bij de kraampjes die over de gehele lengte van de behoorlijk lange weg stonden. Er werden steeds meer zitjes in het midden van de straat neergezet zodat we lekker zittend van ons eten konden genieten. Aan het einde van de straat stond een groot podium waarop verschillende optredens zouden plaatsvinden. Ik zeg zouden plaatsvinden, want terwijl we aan onze heerlijke kipsaté begonnen, vielen er kleine regendruppels uit de lucht. Eerst een paar, maar er kwamen er steeds meer. Het was alsof iedereen tegelijk opstond en begon te lopen, de gedachte was unaniem 'schuilen'. Daar zaten we dan met onze kipsaté, onder een afdakje bij een scooterdealer. De regen hield best lang aan en veel mensen maakten al aanstalte om weer naar huis te gaan. Toch werd het geplande programma na een aantal uur weer hervat. Er begon een bandje te spelen en het leek alsof alle jeugd van Udon Thani naar voren rende. Mensen stonden echt alle nummers mee te brullen, blijkbaar een bekende band.
Na een tijdje zijn we gaan zitten, laat al die fans maar lekker vooraan staan. Er zaten een man en vrouw voor ons. De man begon met zijn camera de wel bekende selfies te maken. Tot hij plots mij achter zich ontdekte op het scherm. Hij positioneerde de camera zo, dat hij zichtbaar was op de foto met mij als achtergrond. We waren het inmiddels best gewent om stiekum te worden gefotografeerd, maar dit was wel echt een beetje vreemd. En dat vond Justin ook. Want zoals ik een aantal dagen terug al schreef: wat de Thaien kunnen, dat kunnen wij ook. Maar dan misschien nog wel wat beter. Dus daar ging Justin met zijn spiegelreflex. Hij ging recht voor de man staan, met mij op de achtergrond. Smile! En hij klikte erop los. Toen Justin klaar was stak hij nog even zijn duim op naar de man, wiens gezicht op onweer stond. Eigen schuld.
Kort daarop zijn we over de met kakkerlakken bezaaide straten weer naar ons hotel gewandeld.