Dag 6 Lopburi

De tweede dag Lopburi. Wat een herrie toen we wakker werden, gegil, gestommel en harde bonzen. Toen we uit het raam keken zagen we een grote groep apen. Pffff het was veelste vroeg en de wekker ging nog lang niet, rotbeesten. We zijn optijd opgestaan om Lopburi te gaan verkennen, eerst maar eens ontbijten. Ontbijten in Thailand is best lastig. Het lokale ontbijt bestaat uit rijstsoep en een Thais gebakken ei. Bij sommige restaurants serveren ze ook westers ontbijt, alleen door de slechte kwaliteit van het brood is dat ook niet altijd even lekker.
Uiteindelijk besloten we bij ons hostel te ontbijten, club sandwich, een bak yoghurt met fruit en een gebakken ei. Best lekker hoor op z'n westers. Het dochtertje van één van de medewerkers van het hostel, hield ons aardig bezig. Het Thaise meisje was een jaar of drie en verstond geen woord Engels. Ondanks de taalbarrière hebben we elkaar goed kunnen vermaken. Altijd mooi om te zien hoe makkelijk zoiets bij kinderen gaat.

Na het ontbijt zijn we Lopburi, de apenstad, verder gaan verkennen. Met een kaart op zak zijn we langs alle grote tempels gegaan. We merken wel dat we anders over geld na gaan denken, ineens vinden we 100 bath voor een tempel lang niet meer zo goedkoop... We besloten dan ook de gratis tempels te bezoeken, en dat bleek een schot in de roos. Op deze manier kwamen we bij de wat minder toeristische tempels uit, geweldig want op deze plekken sta je niet in de rij voor een foto. Doordat deze tempels niet vaak door westerlingen worden bezocht, reageren ook de mensen die eromheen wonen een soort van verbaast. "Wat doen die toeristen hier?" zie je ze denken. Heel leuk om mee te maken. De tempel met de apen besloten we over te slaan. We vonden dat er op straat al genoeg apen liepen.

Verder hebben we die avond alleen nog maar gegeten. Wel erg lekker overigens. In een restaurant vol met Thaise mensen, ze kregen waarschijnlijk niet vaak toeristen over de vloer. Er moest speciaal een meisje van achteren komen om in het Engels met ons te kunnen communiceren. We namen drie gerechten met een bord rijst, en aten beide van alles wat. Want zo doen ze het in Thailand, allemaal kleine gerechten met elkaar delen.


Dag 7 Phitsanulok

In de ochtend besloten we Lopburi weer te verlaten en door te reizen naar Phitsanulok. Een vier en een half uur durende treinreis bracht ons erheen. Een oude Amerikaanse man liep met ons mee naar een hostel, waar hij zelf ook zou overnachten. 580 bath, de duurste kamer tot nu toe, maar vooruit! We kregen er voor die prijs twee flesjes water, ontbijt en een toiletrol bij. Zeker dat laatste is toch wel erg fijn, want om je billen nou af te vegen met een bladzijde van een tijdschrift.
We hadden gedacht dat Phitsanulok een levendige stad zou zijn, maar op het eerste gezicht was het er nogal saai. Veel winkeltjes waren gesloten en we zagen geen eetgelegenheden. Op goed geluk zijn we maar gaan lopen, eigenlijk op zoek naar een boot waar je zou kunnen eten maar deze bleek er niet te liggen. We hebben echt heel lang gelopen en zijn grote wegen overgestoken, toen kwamen we eindelijk uit bij een grote markt. Overal kon je eten en (goedkope) kleding kopen. Echt een leuk stukje Phitsanulok.
Op de markt was er een grote tempel, en toen we om het hoekje keken zagen we allemaal stoelen en Thaise mensen zitten. Er was een soort ceremonie bezig dus we durfden in eerste instantie niet naar binnen. Maar van de man bij de poort mochten we erin, dus daar liepen we dan het tempelterrein op als de enige lange, witte, blonde mensen. Al snel wenkte twee Thaise dames ons en wezen naar de stoel naast zich. We werden uitgenodigd om te gaan zitten, het was wel een beetje onwennig maar we hebben het wel gedaan en dat bleek een geweldige ervaring.
Een ruig uitziende Thaise dame kwam naar ons toe. Ze droeg aan elke vinger een ring, had veel kettingen en armbanden om en droeg stoere moterkleding. Toen wij haar vertelde dat we uit Nederland komen, begon ze in het Nederlands terug te praten. Wat bleek, haar man is een Belg. Ze werd helemaal enthousiast, liet ons foto's zien van haar man en dochter en gaaf ons een embleem van haar moterclub The Wolf. Ze vertelde ons een beetje wat er ging gebeuren, maar ze was zo enthousiast dat we het alsnog niet helemaal begrepen. We zouden iets krijgen en dat moesten we houden. Oke... De ceremonie begon. Een monnik in een oranje gewaad begon boeddha spelden uit te delen. Hij liep iedereen die netjes op een stoeltje zat langs, vervolgens bogen ze en ontvingen een speld. We werden er een beetje zenuwachtig van, moesten wij dit nou ook wel doen als toeristen? Maar alle mensen om ons heen lieten ons zo welkom voelen. Dus toen de monnik bij ons aankwam deden we onze handen tegen elkaar en bogen we, vervolgens kregen we een speld. We zijn er best trots op, toch een mooi verhaal. We voelden ons wel een beetje lullig tegenover alle mensen die naast ons stonden en geen speld kregen. Na het uitdelen van de spelden werd er echt nog ruim een half uur gebeden. Maar we zijn netjes blijven zitten. Na het gebed moesten we van het vrouwtje dat naast ons zat, naar voren toe. Er werden balonnen uitgedeeld en het vrouwtje zorgde ervoor dat Justin een balon kreeg. We moesten nog een tijdje zo blijven staan maar uiteindelijk werden alle balonnen opgelaten. Een prachtig gezicht al die balonnen die over de tempel heen vlogen. Er werd nog even gedanst en muziek gemaakt en daarna besloten wij om de tempel van binnen te bezichtigen.

Om de tempel heen was een enorme markt. Waar ook wat eetkraampjes stonden. Op een gegeven moment zat er een enorme Thaise vrouw op een klein krukje tussen allemaal pannen in. We besloten erbij te gaan zitten en verrast dat ze was. We denken dat ze nog nooit eerder toeristen bij haar eetkraampje had gehad. We kregen rijst en mochten uitzoeken wat we wilden, groenten erbij zoveel als we wilden. Maar omdat we nog niet echt thuis waren in dit concept hebben we niet zoveel durven nemen. Er kwamen allemaal (we denken) vrienden van de vrouw bij staan om te kijken naar hoe wij daar zaten. En wat vond ze het toch leuk toen wij het eten dat ze serveerde lekker vonden. We konden uiteindelijk 20 bath afrekenen. Dat is nog geen 60 cent, wauw.

De rest van de avond zijn we nog wat over de markt heen gestruint en hebben we nog wat aan het water gedronken. Er was niet veel meer in de stad te beleven dus zijn weer op tijd gaan slapen. We waren ook best moe door alle bijzondere indrukken, een geweldige dag om nooit meer te vergeten.


Dag 8 Sukhothai

In de ochtend zijn we nog snel door Phitsanulok gerend. Nog even snel naar de boeddha gieterij en naar een Chinese tempel. De boeddha gieterij was wel gaaf, we hebben er een stukje van het proces mogen zien. Een medewerker wilde met Justin op de foto, hij vond hem zo lang! Het was geen gezicht zo'n klein Thais mannetje naast een lange Nederlander. Daarna kreeg Justin nog een compliment over z'n gezicht. Wat de man precies bedoelde weten we niet maar hij wreef over zijn gezicht, wees naar Justins gezichts en stak een duim op.

Met de bus zijn we naar Sukhothai gegaan. We kozen voor een normale bus i.p.v. een minivan. Het leek ons leuker om tussen de Thaien in de zitten. De normale bus bleek echter een soort oude touringbus met daarin zelfs airco, wat een luxe. Binnen een uur waren we in Sukhothai, de bus stopte precies voor een hostel waar we zijn gaan overnachten.